De uitdaging van deze maand was als volgt: Maak een hapklaar blog (dus niet te moeilijk en niet te lang) waarin het volgende duidelijk wordt:
waarom is life planning een essentieel onderdeel van ieder financieel plan! (En wat heeft dat nu helemaal met een meditatieretraite te maken…?!)
Ingrediënten van dit blog mogen zijn:
- -Levenservaringen t/m heden, zowel van mijzelf als van anderen
- -Trainingen, opleidingen en zeker ook mijn recente 8-daagse meditatieretraite
- -Adviezen en tips van oude en nieuwe “wijzen” (liefst verpakt in quotes van maximaal 140 leestekens)
- -Humor
- -Triggers (liefst vanuit pijn, angst en/of hebzucht) waardoor mensen het blog lezen
- -… (graag zelf aanvullen: wat zou je hier willen lezen…?)
Nou. Dat is dus lastig. Behoorlijk lastig. Het is net werk…
Dus je voelt hem aankomen: eerst nog wat meer lezen, rondje lopen, kopje thee, een mailtje tussendoor.
Kortom: uitstellen.
Wat ook had gekund: dat ik gewoon begonnen was. Zonder volledig uitgewerkt (schrijf)plan. Het advies wat ik iedereen geef die zowel privé als zakelijk dingen aan wil pakken:
begin gewoon. Zet de eerste stappen. Ook al zie je de route nog niet, eenmaal onderweg zal hij
echt duidelijker worden.
Een paar weken geleden heb ik ook weer een
voorzichtige stap gezet. Door
stil te gaan staan. 8 dagen. Een Boeddhistische meditatie/stilte retraite in Spanje met als “teacher”
George Kinder, de geestelijke vader van Life Planning en op die (zakelijke) weg al jaren een inspirator voor me.
8 dagen mindful zitten, lopen, eten, slapen, niet praten (en wat heb ik gepraat in mezelf…).
De afgelopen weken waren natuurlijk veel mensen nieuwsgierig naar die retraite, en by far de meest gestelde vraag was: wat heeft 8 dagen hardcore mediteren je nu
opgeleverd… en wat ga je
er mee doen…?! Tja, we willen natuurlijk wel
concrete resultaten zien van zo’n investering in je persoonlijke Life planning…
Toen de Boeddha die vraag ooit kreeg was zijn antwoord: “Mediteren heeft me niets opgeleverd! Maar laat me je vertellen wat ik verloren heb: kwaadheid, bezorgdheid, depressie, onzekerheid, en angst voor ouderdom en dood”.
Nou, zover als de Boeddha ben ik echt niet; dat duurt nog wel een paar levens denk ik… maar toch: het verklaart wel waarom ik het lastig vond en vindt om op die vraag van mensen om me heen antwoord te geven. Toch kan ik langzaam maar zeker wat woorden vinden om de behoefte (die ik ook heb!) aan een wat concreet antwoord te bevredigen.
De retraite (en de uitwerking daarvan afgelopen weken) heeft me
meer verdieping opgeleverd, meer rust, meer helderheid, meer alertheid, meer energie. Kortom “meer” van gevoelens en zaken die ik graag meer ruimte in mijn leven wil geven, zowel privé als zakelijk.
Een heel mooi Vlaams woord wat ik hoorde van mijn Belgische collega
Cynthia Ghysels en mede-reisgenote bleef en blijft maar resoneren:
“herbronnen”…. Dat is inderdaad precies wat er met me gebeurde tijdens de retraite.
En vanuit dat “herbronnen”, die bewust gecreëerde stilstand, voel ik een
versterkte beweging. Vanuit mijzelf naar buiten. Naar mijn privé- en zakelijke omgeving.
Zakelijk zet ik die beweging graag in, omdat ik voel dat ik daarmee andere mensen goed kan helpen – en daar word ik
altijd blij van! – nog beter mensen kan coachen in hun
persoonlijke traject van (financiële) Lifeplanning. Want als jij goed weet of voelt hoe jij je leven in wilt richten, kunnen we samen met jouw financiële zaken aan de gang: beginnen of aanpassen
(want alles verandert altijd)…!
Daarmee raak ik ook een kern van de reden van deze retraite: Dienstbaar aan anderen kunnen zijn, ze goed helpen, kan alleen als je ook
de juiste aandacht voor jezelf hebt, jezelf helpt. Dat heeft niets te maken met egoïsme, maar alles met altruïsme. Of misschien duidelijker door de volgende metafoor: Als de zuurstof in een vliegtuig uitvalt, doe je eerst zelf een zuurstofmasker op en daarna pas die van je kind of iemand anders. Dat is namelijk de enige manier om
anderen te kunnen helpen.
Wacht even. Ik begin aardig aan het eindig van deze blog te komen: heb ik alle ingrediënten al gebruikt? Ja, ik kan de lijst aardig afvinken… gelukkig!
Dat zou dus ook moeten betekenen dat je in dit blog tot hier al lezend met me meegereisd bent… Top! …….
Ok, waar was ik gebleven: oh ja, de retraite als hulpmiddel voor mijzelf, zodat ik anderen beter kan helpen.
Boeiend, maar
wat betekent dat voor jou, als lezer van deze blog, wat heb jij daar aan?
Als je wilt: heel veel.
Hoe gaaf is het, dat je niet alleen je financiële lifeplan hoeft uit te stippelen, hoeft in te vullen, hoeft aan te passen? Dat er iemand is, die graag me je meeloopt. Je soms een duwtje geeft, maar soms ook afremt. Die regelmatig even kijkt en checkt of jouw persoonlijke route nog klopt…!
En? Voel je al kriebels? Van die spannende? Dit waarvan je weet dat ze kloppen? En waarvan je dus weet dat je ze
zo lang mogelijk zult willen en gaan negeren? Omdat je weet dat niet uitstellen betekent dat je in beweging moet komen?. En beweging betekent verandering, en dat woord – verandering – daar is onze “mind’ he-lel-maal niet blij mee. Ik ken hem…
Dus: alles op zijn tijd en stap voor stap. Soms ga je langzaam, soms ga je sneller. En steeds geldt:
Volg je je hart? Dan mag je vertrouwen dat je op
de juiste weg bent, oftewel:
“Trust the process”: ik heb deze term 9 jaar geleden geleerd van George Kinder in de opleiding voor Life Planner. Ik heb hem afgelopen jaren heel veel gebruikt, zowel bij mijzelf als bij mijn relaties. En hij mag ook een
leidraad blijven op jouw weg in het hier & nu.
Nou…de laatste regels van dit blog…. Is jou nu duidelijk geworden waarom
Life Planning een onmisbaar en integraal onderdeel is van ieder financieel plan?
Nee? Dan heb ik het niet goed genoeg voor je kunnen verwoorden: het spijt me. Spreek me er op aan, wellicht kan ik met andere woorden en gedachtes het
wel helder voor je maken…
Ja? Fijn! Hopelijk een bevestiging van de weg die je nu loopt. Of hierdoor voelen van een sterke kriebel, zo eentje die klopt…
Neem dan jouw eerste stap: ik hoor/lees je graag…!
